Logopeda - Szkoła Podstawowa nr 19 im. Zasłużonych Ludzi Morza

22 - 25 czerwca 2020

Instytut Psychologii Neurofizjologicznej o  odruchu moro

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1157841434550349&id=362256764108824

 

W plikach na dole strony zanjaduje się propzycja ćwiczeń oddechowo – fonacyjnych.

8 - 19 czerwca 2020

Logorytmika polega na wykonywaniu ćwiczeń muzyczno-ruchowych.
Mają one formę zabawy, dzięki której można wykształcić lub usprawnić ruchy całego ciała (makroruchy), a co za tym idzie – pośrednio usprawnić narządy mowy (mikroruchy). Głównym celem jest  korygowanie wad mowy i słuchu, a przy tym uwrażliwienie na cechy wspólne muzyki i mowy, takie jak:
rytm, melodia, tempo, dynamika, barwa dźwięku.

Współczesne założenia logorytmiki oparte są na badaniach i wnioskach Émile’a Jaques-Dalcroze’a (1865–1950), twórcy rytmiki. Zauważył on, że człowiek posiada naturalne dążenia do koordynacji ruchu (harmonia mózgu i ciała). Odkrył też, że dążenia te mogą mieć istotną wartość terapeutyczną.

Jego następcą był Carl Orff (1895–1982). Tworząc swą koncepcję, badał syntezę słowa, muzyki i ruchu. Opracował program zajęć ruchowych ściśle powiązanych
z rytmizowanym mówieniem, śpiewem oraz grą na wybranych instrumentach.

Rodzaje ćwiczeń, które występują na zajęciach logorytmicznych:
- ćwiczenia oddechowe,
- ćwiczenia głosowe (wywoływanie, doskonalenie i utrwalanie głosek),
- ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne,
- ćwiczenia usprawniające dużą i małą motorykę,
- ćwiczenia słuchowe,
- ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej,
- śpiew i ruch przy muzyce, odtwarzanie i tworzenie muzyki,
- gra na instrumentach perkusyjnych.

Propozycje ćwiczeń znajdują się poniżej w linkach

https://www.youtube.com/watch?v=THKB0upcU-k

https://www.facebook.com/ShmuelReichmanInspiration/videos/260035948488964/

https://www.facebook.com/archi1977/videos/10219302317801223/

Magdalena Kossak

kontakt:

m.kossak@sp19.edu.gdansk.pl

1 - 5 czerwca 2020

„Ćwiczenia oddechowe to cykle oddechowe polegające na powtarzaniu wdechów oraz wydechów. Ćwiczenia oddechowe są wykonywane w konkretny sposób, naśladując określony schemat oddechowy, w zalecanych pozycjach ciała. Żeby określić wzór oddechowy w ćwiczeniach, należy skupić się na ilości oddechów w ciągu jednej minuty. Wzór opiera się także na odpowiednim tempie, a co za tym idzie, na odpowiednich odstępach między oddechami. Warto pamiętać o prawidłowym stosunku czasu trwania wdechu do czasu trwania wydechu oraz o torze oddechu, czyli o odpowiednim ruchu klatki piersiowej podczas wykonywania ćwiczeń.(…)”

„Wykonywanie ćwiczeń oddechowych jest wskazane dla osób, które zmagają się z różnymi chorobami układu oddechowego, powodującymi zmniejszenie powierzchni oddechowej płuc, a co za tym idzie – problemy z samym oddechem. Ćwiczenia oddechowe mogą również okazać się skutecznym elementem leczenia, które ma za zadanie usunąć zalegającą w oskrzelach wydzielinę. Ćwiczenia oddechowe są wykorzystywane, by pomóc pacjentom borykającym się z chorobami nerwowo-mięśniowymi bądź podejrzeniem wyniszczenia organizmu. Osoby po urazach z ograniczoną ruchomością klatki piersiowej także korzystają z ćwiczeń oddechowych. Kolejnym zaleceniem do wykonywania ćwiczeń oddechowych są występujące deformacje klatki piersiowej oraz kręgosłupa.”

Po ćwiczeniach oddechowych można przejść do głośnego czytania/ recytacji, na jednym wydechu, zaznaczonego tekstu. Dla młodszych „Rzepka”, dla starszych „Kogucik”.
Wiersze znajdują się w załącznikach.

POWODZENIA!

 

Magdalena Kossak

kontakt: m.kossak@sp19.edu.gdansk.pl

25 - 29 maja 2020

Słów kilka na temat słuchu fonematycznego i pamięci słuchowej.

W kształtowaniu się kompetencji komunikacyjnych, w tym językowych ważną rolę odgrywa słuch fonematyczny. Od niego także zależą zdolności pisania, czytania
i zapamiętywania.

Według Ireny Styczek słuch fonematyczny pozwala rozróżniać najmniejsze elementy składowe wyrazów, czyli fonemów (np. „b” od „p”). Umiejętność ta zdaniem autorki umożliwia rozróżnianie wyrazów, które zbudowane są fonemów danego języka.

Za światsłuchu24.pl (https://www.swiatsluchu24.pl/sluch-fonematyczny-definicja/):

 

Rozwój słuchu fonematycznego jest ściśle związany z rozwojem mowy i obejmuje pięć etapów.

• Etap I – Przedfonematyczny

Na tym etapie dziecko nie ma zdolności do różnicowania dźwięków ani też tworzenia własnej mowy w sposób intencjonalny. Wydawane dźwięki mają charakter niestrukturalny, dlatego też trudno jest je odróżnić.

• Etap II – Początki różnicowania fonemów

Dziecko uczy się różnicowania fonemów najbardziej się od siebie różniących, nie odróżnia cech fonemów podobnych. Mowa jest zniekształcona, dziecko nie rozpoznaje wymowy poprawnej i błędnej.

• Etap III – Różnicowanie fonemów

Dziecko potrafi różnicować większość fonemów oraz odróżniać wymowę poprawną od niepoprawnej.

• Etap IV – Wiek przedszkolny

Rozwinięta umiejętność różnicowania fonemów, z nielicznymi błędami. Wymowa na tym etapie powinna być prawidłowa, mogą występować nieliczne odstępstwa od normy.

• Etap V – 6 lat

Słuch fonematyczny jest całkowicie ukształtowany. Dziecko różnicuje fonemy zarówno słuchowo, jak i w swojej mowie – wymawia je poprawnie.

 

Zaburzenia słuchu fonematycznego mogą stać się przyczyną wielu problemów związanych
z rozwojem mowy oraz nauką czytania i pisania. Należą tu:

• utrudnienia w odbiorze mowy
• zaburzenia w kształtowaniu się mowy lub zaburzenia w mowie już ukształtowanej
• trudności w czytaniu i pisaniu bądź w nauce tych czynności
• problemy z zapamiętaniem i powtarzaniem trudnych wyrazów i długich zdań
• kłopot ze zrozumieniem złożonych poleceń werbalnych
• ubogie słownictwo
• trudności w tworzeniu zdań i wypowiedzi pisemnych oraz ustnych
• problem z zapisywaniem wyrazów ze zmiękczeniami
• trudności w różnicowaniu ‘j’ i ‘i’
• opuszczanie wyrazów lub ich części w czytaniu
• problem z nauką dni tygodnia, miesiąca oraz tabliczki mnożenia
• trudności w analizie i syntezie sylab i głosek w wyrazie
• kłopot z rozróżnianiem podobnych słów
• opóźniony rozwój mowy
• wady wymowy
• problemy z kinestezją artykulacyjną, czyli odpowiednim ułożeniem narządów mowy do wypowiadania konkretnych głosek

 

PAMIĘĆ SŁUCHOWA

Po opanowaniu umiejętności różnicowania poszczególnych głosek należy się skupić na doskonaleniu pamięci słuchowej. W tym celu może być pomocna nauka wierszy na pamięć lub też powtarzanie wypowiedzi innych osób. Dobre efekty przynosi również uczenie się wyrazów z tą samą sylabą. Na tym etapie warto wprowadzić również ćwiczenia rozwijające mowę i wzbogacające język. W tym aspekcie mamy bardzo dużo możliwości, np.:

• słowny opis poszczególnych przedmiotów
• słuchanie baśni lub opowiadań, a następnie opowiadanie ich własnymi słowami lub odpowiadanie na pytania związane z tekstem
• tworzenie własnych wypowiedzi na różne tematy, np. o zajęciach wykonywanych poprzedniego dnia, zabawach, domowych zwierzętach, planach na wakacje czy też różnych zawodach
• rysowanie obrazków zgodnie z podaną instrukcją słowną
• opisywanie kolorów i przestrzeni

 W załącznikach na dole strony znajdują się propozycje ćwiczeń

 

Magdalena Kossak

kontakt: m.kossak@sp19.edu.gdansk.pl

---

18 - 22 maja 2020

NIEPŁYNNOŚĆ MÓWIENIA

1. Niepłynność mówienia jako zaburzenie komunikacji.
   autor: dr Krzysztof Szamburski

„(…)Niezachowanie płynności mówienia przydarza się niejednokrotnie wielu ludziom. Częściej mówimy niepłynnie, gdy jesteśmy zestresowani, zagniewani, rozkojarzeni czy zmęczeni. Ludzie różnią się wymownością czy swadą, jedni są bardziej elokwentni, inni mniej. Dlatego niepłynne mówienie nie jest w większości przypadków stanem patologicznym, nie świadczy o chorobie ani nie jest jej objawem.
Zdarza się jednak, że nagromadzenie różnych objawów jest tak duże, że wahamy się a często nie mamy wątpliwości, że zaburzenia mają charakter patologiczny. (…)

Rodzaje płynności - niepłynności mówienia (…):

• semantyczna
• leksykalna
• gramatyczna
• sylabowa
• dźwiękowa

Patologiczna niepłynność mówienia
Wyróżniamy dwa rodzaje patologicznej niepłynności mówienia:

• jąkanie
• giełkot (…)”

2. Medycyna praktyczna dla pacjentów (https://www.mp.pl/pacjent/pediatria/prawidlowyrozwoj/rozwojfizyczny/139542,jakanie-co-z-tym-robic)

• Początek formularza

Prof. Zbigniew Tarkowski, definiuje jąkanie jako brak synchronizacji na trzech poziomach wypowiedzi:

• semantycznej, polegającej na zaburzeniu w swobodnym przechodzeniu od jednej informacji do drugiej,
• syntaktycznej, polegającej na zaburzeniu w sferze swobodnego przechodzenia od jednej struktury składniowej do drugiej,
• płynności fizjologicznej, polegającej na braku koordynacji ruchów oddechowych, fonacyjnych i artykulacyjnych, co uniemożliwia swobodne przechodzenie od jednej głoski do drugiej.

Jąkanie może wynikać z braku koordynacji ruchowej trzech aparatów:

• oddechowego
• fonacyjnego
• artykulacyjnego

Ze względu na dominujący rodzaj skurczów wyróżnia się:

• jąkanie kloniczne, gdy dominują skurcze kloniczne, tj. powodujące powtarzanie dźwięku, np. „pa...pa...palto”; jest to łagodniejsza i często nieuświadomiona forma jąkania
• jąkanie toniczne, gdy dominują skurcze toniczne, powodując tzw. bloki w czasie mówienia; jest to bardziej zaawansowana forma jąkania i odczuwana jest jako bardzo przykra, np. „s..s..skóra”; „k..k..kogut”
• jąkanie kloniczno-toniczne, gdzie występują skurcze mieszane

Przyczyny jąkania się u dzieci:

• czynniki genetyczne
• opóźniony rozwój mowy
• zaburzenia emocjonalne (lęk, frustracje)
• sytuacje traumatyczne (wypadek w rodzinie, choroba, śmierć)
• zbytnia koncentracja rodziców na niepłynności mówienia
• błędne wzorce wymowy (naśladownictwo)
• przestawianie dziecka z lewej ręki na prawą (leworęczność)
• lateralizacja lewouszna (tj. lewe ucho jest dominujące)
• zaburzenia metaboliczne
• uszkodzenia mózgu (guzy mózgu) i zaburzenia jego pracy (padaczka)
• ogólna niezgrabność ruchowa

Rodzicu pamiętaj - czyli kilka rad praktycznych

• Nie mów zbyt szybko. Dziecko, naśladując Cię, zaczyna mówić podobnie, stąd możliwe kłopoty z płynnością mowy. A poza tym: jak dziecko może się wypowiedzieć (i być wysłuchane) wśród dorosłych dużo i szybko mówiących?
• Nie mów zbyt natarczywie. Dla dziecka natarczywy i agresywny sposób mówienia jest nieprzyjemny, dlatego nie będzie się ono chętnie włączać do rozmowy
• Nie mów do dziecka w skomplikowany sposób. Nie używaj zbyt trudnych słów i zbyt długich zdań, nie czytaj mu zbyt trudnych książek. Dziecko może mieć duże problemy ze zrozumieniem
• Słuchaj uważnie swojego dziecka. Komunikacja to mówienie, ale i słuchanie. Sposób, w jaki słuchamy dziecka, decyduje o jego mowie. Patrz na dziecko, gdy mówi, nawet czasami przysiadając, aby fizycznie się z nim zrównać. Dzięki temu dziecko wie, że słuchasz go z uwagą
• Nie przerywaj, gdy dziecko do Ciebie mówi, nie wtrącaj krytycznych uwag i poleceń, kiedy ono mówi
• Spraw, aby rozmowa z dzieckiem była przyjemnością i zabawą
• Stwórz atmosferę akceptacji, ciepła i miłości. Wystrzegaj się nadmiernej dawki krytycyzmu. Dostosuj wymagania do możliwości swojego dziecka
• Zwracaj uwagę na to, czy dziecko - zwłaszcza dziecko często poprawiane z powodu niepłynności mowy - nie zaczyna wykorzystywać instrumentalnie tej niepłynności jako narzędzia do zwrócenie na siebie uwagi
• Mów tak, jakbyś chciał, aby mówiło Twoje dziecko. Używaj takich słów i tak buduj zdania, aby dziecko Cię zrozumiało
• Nie nakłaniaj dziecka na siłę do mówienia przy obcych
• Nie ucz dziecka takich skomplikowanych słów, których nie rozumie i których nie będzie umiało prawidłowo powtórzyć
• Jeśli to możliwe, niech dziecko mówi wtedy, kiedy chce, i ma możliwość swobodnej wypowiedzi
• Nigdy nie nazywaj dziecka jąkałą! Gdy ta nazwa raz przylgnie do niego, będzie trudno ją usunąć
• Jeśli dziecko walczy z wypowiedzeniem jakiegoś słowa, spróbuj takich metod:
  - wypowiedz spokojnie dane słowo, aby mogło kontynuować swoją wypowiedź,
  - wytłumacz, że każdy ma czasem kłopot z jakimś słowem, którego nie może wypowiedzieć, i że nie należy się tym przejmować,
  - odwróć jego uwagę od trudności w mówieniu.
• Również inni członkowie z rodziny są ważni w czasie terapii. Jeśli to możliwe, wyjaśnij im problem dziecka. Nie trzeba wówczas używać słowa „jąkanie”. Można powiedzieć, że mowa dziecka jeszcze się rozwija i trzeba do niego mówić wolno i nie przekazywać zbyt wielu informacji naraz
• Zapewnij dziecku stabilizację życia emocjonalnego oraz usystematyzowany i higieniczny tryb życia
• Przemyśl dyscyplinę stosowaną w domu i zastanów się, czy jest stała i konsekwentna
• Nie strasz, nie bądź niecierpliwy, gdy dziecko staje się coraz bardziej zaniepokojone i napięcie się zwiększa. Będzie wtedy mówiło gorzej
• Nie mów za dziecko i nie odpowiadaj za nie na pytania. To powoduje zawstydzenie i niepewność
• Nie denerwuj się, gdy dziecko źle mówi i w konsekwencji nie naciskaj nadmiernie, np. polecając dziecku, aby powtórzyło/mówiło wolniej/pomyślało, zanim powie/wzięło większy oddech itd. Wkraczasz wtedy w spontaniczność mówienia, zwracasz uwagę na to, jak mówi, nie na to, co mówi. Natomiast jeśli dziecko jest nadmiernie podniecone i napięte, można powiedzieć: uspokój się, mamy dużo czasu. To naprawdę co innego niż stresujące je polecenie: mów wolniej!/powiedz to spokojnie!
• Nie zachwycaj się i nie egzaltuj, gdy dziecko mówi płynnie. Nie wsłuchuj się też, reagując emocjonalnie, gdy się zacina (o, wróciło zacinanie!)
• Jeśli dziecko chodzi do przedszkola/szkoły, należy przekazać wychowawcy/nauczycielowi zalecenia od terapeuty do pracy z dzieckiem

3. Ćwiczenia oddechowe metodą Lax Vox, opracowaną w 1991 r. przez finlandzką terapeutkę głosu dr Markettę Sihvo. Efektem ćwiczeń ma być wytworzenie ciśnienia powietrza w części podgłośniowej, aby spowodować zwarcie fonacyjne głośni przy jak najmniejszym wysiłku mięśni głosowych oraz wydłużenie trakru oddechowego.

Jak wykonywać ćwiczenia techniką Lax Vox?

• Rurkę zanurzyć na głębokość 1 – 2 cm w butelce z wodą,
• Ustami chwycić rurkę, szczelnie zamknąć i zaokrąglić wargi wokół rurki (nie przygryzać),
• Język ułożyć luźno na dnie jamy ustnej,
• Rozpocząć od wykonania kilku wydechów do wody.

Do informacji dołączam link z instrukcją oddychania metodą lax vax oraz karty pracy (nadmuchiwanie  balonika, zdmuchiwanie świeczki, dmuchanie na gorącą kawę)

• https://www.youtube.com/watch?v=Yt37YCoCb78

Magdalena Kossak
logopeda
kontakt: m.kossak@sp19.edu.gdansk.pl

11 - 15 maja 2020

W tym tygodniu:

1. „Milczy jak zaklęte”, nie nawiązuje kontaktu werbalnego w szkole, nawet za cenę otrzymania „jedynki”. W domu radosne, wygadane, „normalne”.
   Słów kilka o mutyzmie wybiórczym…

https://instytutlogopedyczny.pl/blog/281-artykul-mutyzm-wybiorczy.html

2. Utrwalamy głoski szeregu szumiącego (sz, ż, cz, dż)

“Trzy kurki”

Wyszły w pole kurki trzy
i gęsiego sobie szły.
Pierwsza z przodu,
w środku druga,                                                        
trzecia z tyłu,
oczkiem mruga.
I tak sznurkiem kurki  trzy,
raz dwa, raz dwa, w pole szły…

“Żuk do żuka”

Rzecze żuk do żuka:
“Czego pan tu szuka? – może pożywienia:
rzepy, żołędzi, rzodkiewek,
a może jarzębiny czerwonej?”
“Nie, ja szukam narzeczonej”.

“Trudne pytania”

– Co robi leszczyk, gdy pada deszczyk?
– Co robi kaczka, gdy jedzie taczka?
– Co robią beczki, gdy wpadną do rzeczki?
– Co robią pączki, gdy trafią do rączki?
– Czarku daj spokój, już nie męcz mnie!
Odpowiedzieć na twe pytania nie da się!

“Bułeczki drożdżowe”

Rośnie ciasto na bułeczki, drożdże to sprawiają.
Potem w ciasta kawałeczki ręce babci dżem  wykładają.
Bułeczki drożdżowe babci, a w środku dżem porzeczkowy.
Lepsze od innych łakoci lepsze niż tort orzechowy.

Magdalena Kossak

---

4 - 8 maja 2020

W tym tygodniu proponuję ciekawe spojrzenie na zjawisko echolalii w autyzmie, „Echolalia ma sens” oraz wierszyki pomagające w utrwalaniu głosek szeregu syczącego (s, z, c, dz).

Magdalena Kossak
kontakt: m.kossak@sp19.edu.gdansk.pl

https://polskiautyzm.pl/echolalia-w-autyzmie-sposoby-na-zrozumienie/

źródło: polski autyzm.pl

“Słówka”

Zapytała mądra sówka
– Jak piszemy trudne słówka:
stół, klasówka, suwak, pustka,
sum, truskawka, sokół, chustka?
i pytała ciągle sówka:
Jak piszemy trudne słówka:
Sówka, pusty, mus i usta
i spódnica i kapusta.

“Zagubione [z]”

Gdzieś się “z” zawieruszyło,
zabłąkało, zagubiło.
Może je koza zajada
myśląc, że to sałata.
Może je zebra ukradła,
szukając “z” z abecadła.
Może jest w zabawkach Zosi,
poszukajmy, Zosia prosi.

“Leniwa Lucynka”

Lucynka nie chce pomóc mamie,
mówi, że musi zjeść najpierw śniadanie.
Nie chce się bawić swym pajacykiem,
ani klockami, ani kucykiem.
Tylko chce zajadać lody owocowe
i słodkie cukierki marcepanowe.

“Dzwonek”

Dzwonek bardzo pracowity
dzwoni dźwięcznie tam na skwerku,
dzwoni także w twym rowerku.
Dzwoni w domu, gdy koledzy
niosą ci okruchy wiedzy
(bo ty gips mając na nodze
sam w domu nudzisz się srodze).
Dzwonek dzwoni w telefonie,
dzwonią kopytami konie
czasem coś mi dzwoni w uchu,
czasem coś zadzwoni w brzuchu.
Dzwony, dzwonki i dzwoneczki
lubię wasze pioseneczki!

---

27 - 30 kwietnia 2020

W tym tygodniu zachęcam do przeczytania artykułu Wojciecha Musiała, pt. „Ręczne pisanie – korzystne dla rozwoju mózgu”  oraz „Onomatopeje, czyli wyrazy dźwiękonaśladowcze w rozwoju mowy dzieci” (plik do pobrania na dole strony). Ponadto, proponuję ćwiczenia z  głoskami dźwięcznymi „b” i „r” (pliki do pobrania na dole strony).

Magdalena Kossak

---

20 - 24 kwietnia 2020

W tym tygodniu proponuję porcję ćwiczeń różnicujących głoski "szumiące" i "syczące" (materiały w plikach do pobrania na dole strony), porady dla rodziców, jak dbać o rozwój mowy dziecka oraz w związku z obchodzonym w ubiegłym tygodniu "dniem głosu", kilka zasad dbania o narząd mowy.

Magdalena Kossak

---

Jak rozwijać mowę dziecka … krótka animacja w linku

https://view.genial.ly/5e89004559ee3c0df4147ba2/vertical-infographic-timeline-rozwijanie-mowy-dziecka

---

W ubiegłym tygodni obchodziliśmy DZIEŃ GŁOSU.

Aparat mowy jest niewymienny, dlatego każdy z nas powinien o niego dbać.

„Jak mówić, żeby nie nadwyrężać strun głosowych? (…) Jak dbać o swój głos, narzędzie komunikacji, naszą nierozłączną wizytówkę?

Brzmienie i tonację daje nam natura "z urodzenia". Z barwy głosu, tak samo jak z wyglądu, jesteśmy podobni do rodziców, ale dopiero od 14–16 roku życia, gdy przechodzimy mutację. Przedtem mamy głos wyższy, dziecięcy. W okresie pokwitania rozrastają się chrząstki i mięśnie krtani, struny głosowe, powiększa tchawica, gardło, jama ustna, jamy przynosowe). W efekcie tych procesów głos u dziewcząt obniża się o 3-4 dźwięki, a u chłopców nawet o osiem (czyli o oktawę). Na skutek zmian hormonalnych głos u kobiet zmienia się także w trakcie miesiączki, dlatego śpiewaczki nie chcą wtedy koncertować. Inne zmiany brzmienia głosu spowodowane są albo profesjonalnymi szkoleniami dla piosenkarzy, dziennikarzy, nauczycieli, dla których jest to narzędzie pracy, albo chorobami czy złymi nawykami (…).

Aby głos nie zawodził:

• zapewnij wysoką wilgotność powietrza w pomieszczeniu, w którym najczęściej przebywasz
• kiedy nie mówisz, oddychaj nosem!
• znajdź czas na wypoczynek
• nie stresuj się
• naucz się prawidłowo oddychać (powinna pracować przepona)

 

Jak nie nadwyrężyć głosu?

Warto zadbać o warunki, w jakich używamy głosu. Nasz aparat głosowy czuje się najlepiej w temperaturze 20–21°C. Równie ważna jest wilgotność powietrza. Optymalna wynosi 60 proc., czyli jest dość wysoka. Im więcej mówimy, tym wilgotność powinna być większa (…).

Kolejną ważną zasadą dbania o głos jest oddychanie nosem. Powietrze przechodzące przez nos zostaje naturalnie nawilżone. Najzdrowszy jest oddech pełny, głęboki, czyli przeponowo-żebrowy, przy którym nasze żebra rozsuwają się na zewnątrz, a klatka piersiowa odrobinę na boki. Najlepiej oddychamy tuż po przebudzeniu, kiedy jesteśmy zrelaksowani. Wtedy nasza przepona pracuje spokojnie, bez żadnych zrywów. Spróbujmy w ciągu dnia poćwiczyć taki sam oddech (…).

Fragmenty artykułu za:

Izabela Paluch | Konsultacja: prof. dr hab. Barbara Maniecka-Aleksandrowicz, logopeda foniatra; dr Urszula Sujkowska, otolaryngolog; Alicja Malinowska, logopeda artystyczny, konsultant wokalny

 

15 - 17 kwietnia 2020

Moje dziecko nie mówi!

Zaburzenia kompetencji komunikacyjnych, zwłaszcza mowy, mogą przysporzyć rodzicom wielu trosk.

Postawienie właściwej diagnozy należy, m.in. do logopedy. Innymi specjalistami w zakresie budowy i funkcjonowania aparatu mowy są: laryngolog, foniatra, audiolog czy ortodonta. Ponadto, pomocny w rozwiązywaniu problemów komunikacji werbalnej jest psycholog, neurolog lub psychiatra.

Krótki opis zadań każdego ze specjalistów znajduje się w artykule
„Od logopedy do specjalisty – czyli, po co dodatkowe konsultacje”. Link poniżej.

Magdalena Kossak

https://www.forumzdrowia.pl/artykul/od-logopedy-do-specjalisty-czyli-po-co-dodatkowe-konsultacje;5728969.html

6 - 8 kwietnia 2020

Do życzeń spokojnych i przede wszystkim zdrowych Świąt Wielkanocnych dołączam link do ciekawego artykułu oraz propozycję kart pracy (do pobrania na dole strony).

Magdalena Kossak

http://www.logopedakolobrzeg.pl/autyzm/jak-rozwijac-mowe-dzieci-z-autyzmem

30 marca - 3 kwietnia 2020

W tym tygodniu proponuję kilka ćwiczeń doskonalących wymowę głosek syczących ("s, z, c, dz"), szumiących ("sz, ż, cz, dż"), głosek "r" i "l" oraz głosek dźwięcznych.
Dołączam również propozycję gier planszowych (do pobrania w plikach na dole strony).

Miłej zabawy!
Magdalena Kossak