Antoni Bolesław Dobrowolski (6 czerwca 1872 r. – 27 kwietnia 1954 r.)
Geofizyk, meteorolog, pedagog, podróżnik polarny. Studiował filozofię, zoologię.
W latach 1897 -1899 uczestniczył w belgijskiej wyprawie polarnej wraz z Henrykiem Arctowskim. W trakcie tej pierwszej podróży arktycznej na statku „Belgica” dokonał cennych obserwacji naukowych. W latach 1927 – 1938 był profesorem pedagogiki na Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie a od 1946 do 1954 na Uniwersytecie Warszawskim. Członek Polskiej Akademii Nauk od 1954 roku.
Od 1924 roku do 1929 roku sprawował funkcję dyrektora Państwowego Instytutu Meteorologicznego. Z jego inicjatywy powstawały nowe placówki i obserwatoria, np.: Obserwatorium Sejsmologiczne w Warszawie, Obserwatorium Morskie w Gdyni, Obserwatorium Aerologiczne w Legionowie. Założył Towarzystwo Geofizyków (1929), Koło Polarne (1938).
Przyczynił się do wzięcia przez Polskę udziału w pracach II Roku Geofizyki (1932 – 1933) i założenia stacji naukowej na Wyspie Niedźwiedziej. W 1959 roku jego imieniem nazwano pierwszą polską stację polarną na Antarktydzie.
Prace A. B. Dobrowolskiego w dziedzinie geofizyki poświęcone były głównie fizyce lodu, chmurom, zjawisku halo. Jest autorem kilku publikacji: Wyprawy polarne (1914), Historia naturalna lodu(1923), Zagadnienie szkoły powszechnej jako zasadnicze zagadnienie naszej cywilizacji (1932).
A. B. Dobrowolski to naukowiec – przyrodnik o szerokim wykształceniu ogólnym, który jednak nie zawężał swoich zainteresowań do wąskiej specjalności, ale żywo interesował się wynikami badań innych dziedzin naukowych, a nawet kultury. Działalność i osiągnięcia Profesora to rezultat jego niezwykłej ciekawości, szerokich zainteresowań ale także dociekliwości, wytrwałości w pracy, nie zrażania się przeciwnościami losu oraz ogromnej energii i pasji jakie towarzyszyły Mu w uczeniu się, poznawaniu i rozwiązywaniu tajemnic świata. Jego odkrycia mają zasadniczy wpływ na stan wiedzy różnych dyscyplin naukowych, w tym meteorologii, hydrologii, klimatologii czy krystalografii; czyli między innymi tych, które wykorzystywane są w pracy przez innych ludzi morza: marynarzy, żeglarzy, rybaków.
